Yargıtay’ın verdiği emsal karar, evlilikle ilgili kişisel bilgilerin açıklanması ve bunun evlilik üzerindeki etkileri konusunda yeni bir perspektif sunmaktadır. Bu karar, evlenmeden önceki geçmiş yaşamla ilgili bilgilerin paylaşımının evlilik kararları üzerinde ne kadar etkili olabileceğini ve hukuki süreçlerde nasıl ele alınması gerektiğini gözler önüne sermektedir.

Yargıtay’ın Manevi Tazminat Kararı: Boşanma ve Kişilik Hakları

Davacı erkek eş, nikâhtan sonra eşinin bakire olmadığını öğrenince büyük bir şok yaşamış ve bu durumu aile büyükleriyle paylaşmıştır. Bu olaylar zinciri, aileler arasında ciddi tartışmalara ve karşılıklı suçlamalara yol açmıştır. Erkek tarafı, kendisinin bu bilgilerden haberdar edilmediğini öne sürerek, evliliğin iptalini talep etmiştir. Bu durum, evlilik öncesi açıklamaların ve dürüstlüğün, evlilik kurumunun temel taşlarından biri olduğunu ve evlilik kararlarının bu temele dayandırılması gerektiğini vurgulamaktadır.

Davalı kadın ve vekili ise, tüm iddiaları reddetmiş, kadının geçmişteki yaşantısını nikâhtan önce davacıya açıkladığını ve davacının bu durumu kabul ettiğini belirtmiştir. Kadın tarafının avukatı, evliliğin sonlandırılma girişimlerinin, düğün masrafları konusundaki anlaşmazlıklardan kaynaklandığını savunmuştur. Bu, evlilik süreçlerinde maddi unsurların da ne denli etkili olabileceğini gösteren bir örnektir.

İlk derece mahkemesi, erkek eşin evliliği sürdürmekte hukuki ve kişisel bir çıkar görmemesi gerekçesiyle kadının taleplerini reddetmiş, erkek eşin davasını kabul etmiştir. Ancak bu karar, kadın tarafından istinafa taşınmış ve sonrasında Yargıtay sürecine kadar ilerlemiştir.

Yargıtay ve Bölge Adliye Mahkemesi arasındaki karar farklılıkları ve sonrasında Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun nihai kararı, bu tip davalarda delil değerlendirilmesinin ve hukuki gerekçelerin ne kadar kritik olduğunu ortaya koymaktadır.

Yargıtay: Manevi Tazminat Verilmez

Yargıtay, evlilik birliğinin sona ermesinin tek başına kişilik haklarına saldırı sayılamayacağını ve bu nedenle manevi tazminat gerektirmediğini vurgular. Boşanma kararının alınması, kişisel haklara yapılan bir saldırı olarak kabul edilmez ve manevi tazminat için bir temel teşkil etmez. Ayrıca, evle ilgili sorumlulukları yerine getirmemek, evi terk etmek, mali yükümlülüklerden kaçınmak gibi davranışlar da kişilik haklarına saldırı olarak değerlendirilmez ve bu nedenle bu tür kusurlar için manevi tazminat ödenmesi uygun bulunmaz.

Yargıtay, düğünün yapılmamasının ve evliliğin sonlandırılmasının kadının kişilik haklarına saldırı teşkil etmediğine karar vermiş, böylece manevi tazminat yönünden kadın lehine verilen kararı bozmuştur.